با کودکان پرخاشگر چه کنیم؟
با کودکان پرخاشگر چه کنیم؟
امیر خُلق تندی داشت؛ در خانه به کوچکترین بهانه ای داد و فریاد راه می انداخت،
برادر کوچک خود را کتک می زد و در مدرسه با همکلاسی های خود زد و خورد می‌کرد.
معلم های امیر بارها پدر و مادرش را احضار کرده بودند
و تا پایان دوره ابتدایی مجبور شدند سه بار مدرسه اش را عوض کنند… .
و اين باعث مي‌شود كه خود آنها نيز پرخاشجو شوند.
مهمترین عواملي كه به پرخاشجویی در مدرسه مي انجامد عبارت است از:
چند توصیه‌ی کاربردی
1- با کودک پرخاشجو قرار بگذارید تا براي رفتارهاي مطلوبش جايزه بگیرد
و در مقابل نتيجه اعمال نامطلوبش را با محرومیت از تماشای برنامه دلخواهش ببيند.
براي کنترل پرخاشگري محدوديت هايي (تنبیهاتی) را وضع کنيد و به اطلاع کودک برسانيد.
2- الگوهای احتمالی پرخاشگري را به حداقل برسانيد. از جمله:
الف) مراقب فیلم‌ها و تصاویری که کودک از تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی موبایل محور مي بيند، باشید.
ب) در حضور کودک پرخاش نکنید؛ نه با او نه با کس دیگری.
ج) الگوهايي را در اختيار کودک بگذاريد که پرخاشگرانه نباشند
(مثل عضوی از فامیل مانند مادر بزرگ، یک دوست خوب، یک فیلم ملایم و …)
3- آگاهي کودک را نسبت به رنجي که بر اثر پرخاشگري او در افراد يا حيوانات به وجود مي آيد، افزايش دهيد.
5- به جاي کودک پرخاشگر، به کودکي که به وي پرخاش شده توجه کنيد.
6- اگر قرار است کودک را به دليل پرخاشگری اش تنبيه کنید،
بهتر است به طريقي باشد که منجر به حمله‌ی انتقامي و تلافي جويانه از طرف کودک نشود.
کودک حتماً باید مطمئن باشد که شما او را دوست دارید.
7- برای کودک خود فرصت تخليه‌ی هيجان را فراهم کنيد، مانند بازی های پرتحرک و پر سر و صدا.
8 – در برابر خواسته ای که با پرخاشگری ابراز می شود، مقاومت کنید
تا کودک دریابد که نمی تواند با پرخاشگری به خواسته اش برسد.
شاید در اوایل برای والدین سخت باشد که در برابر خواسته کودک شان بایستند
ولی بعد از مدتی خود کودک رفتارش را اصلاح خواهد کرد.
جهت دستیابی به اطلاعات بیشتر در زمینه پرخاشگری کودک میتوانید از کتاب < با پرخاشگری کودکم چه کنم؟ > کمک بگیرید.
