ولادت پرشکوه فاطمه (ص)
فاطمه (س) از ولادت تا تا بعد از رحلت رسول(ص)ولادت پر شکوه فاطمه علیها السلام
پیامبر(ص):
فاطمه پاره تن من است ، و نور چشمان من، و میوه دلم، و روح من میباشد و وی حوری انسان صفت میباشد».
***
رسول اسلام صلی الله علیه و آله در آن سال که سال پنجم بعثتش بود در دشوارترین وضعیت و حالات به سر میبرد.
اسلام منزوی بود، و مسلمانها اندک نخستین، شدیداً تحت فشار؛ محیط مکه بر اثر کفر و بت پرستی و جهل و خرافات و نبرد های قبایل عرب و حاکمیت زور و بینوایی جمع های مردم، تیره و تار بود.
رسول صلی الله علیه و آله به آینده می اندیشید، آینده ای روشن از پشت این ابرهای سیاه و ظلمانی، آینده ای که با دقت به اسباب عادی و ظاهری بسیار دور دست و شاید ناممکن بود.
در این سال اتفاق بزرگی در زندگی رسول خدا(ص) رخ داد، به امر خداوند برای مشاهده ملکوت آسمان ها به معراج رفت، و به مصداق «لِنُرِیهُ مِنْ آیاتِنَا»
آیه ها عظیم خداوند را در پهنه بلند عرش با چشم خویش مشاهده کرد، و روح بزرگش بزرگتر شد، و آماده پذیرش رسالتی سنگین تر توأم با امید بیشتر.
در روایتی- که اهل سنّت و شیعه هر دو بر آن تأکید دارند- میخوانیم: رسول اکرم صلی الله علیه و آله در شب معراج از بهشت عبور میکرد، جبرئیل از میوه درخت طوبی به آن حضرت داد، و وقتی که رسول اکرم صلی الله علیه و آله به زمین بازگشت نطفه فاطمه زهرا علیها السلام از آن میوه بهشتی منعقد شد.
لذا در حدیث میخوانیم که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فاطمه علیها السلام را بسیار می بوسید، روزی همسرش عایشه بر این کار خرده گرفت که چرا این قدر دخترت را می بوسی؟
رسول اکرم صلی الله علیه و آله در پاسخ فرمود: «من هر وقت فاطمه را می بوسم، بوی بهشت برین را از وی استشمام میکنم».
و بنابراین این مولود بزرگ ازعصاره پاک میوه های بهشتی و از پدری همانند پیامبر صلی الله علیه و آله، و مادر ایثارگر و فداکاری همانند «خدیجه»
در روز بیستم جمادی الثانی قدم به‌این جهان نهاد، و طعن و سرزنش های مخالفین که نبی را بدون «نسل جانشین» می پنداشتند، همه نقش بر آب شد، و به مضمون سوره «کوثر» فاطمه زهرا چشمه جوشان برای ادامه دودمان رسول و ائمه هدی و خیر فراوان در طی قرن ها و اعصار تا روز محشر شد.
ولادت پرشکوه فاطمه (ص)
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما,به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
این بانوی بهشتی نُه نام داشت که هریک از دیگری پر معناتر و بیان‌کننده اوصاف و برکات وجود پربرکت اوست:
1- فاطمه 2- صدّیقه 3- طاهره
4- مبارکه 5- زکیه 6- راضیه
7- مرضیه 8- محدّثه 9- زهرا
همین بس که در نام معروفش «فاطمه» بزرگترین بشارت برای پیروان مکتبش نهفته میباشد، چرا‌که «فاطمه» از ماده «فطم» به معنای مستقل شدن، یا این که بازگرفتن از شیر میباشد، و طبق حدیثی که از رسول اکرم گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نقل شده به امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: میدانی چرا دخترم، فاطمه نامیده شد؟
عرض کرد: بفرمایید.
فرمود: برای آن که وی و شیعه ها و پیروان مکتبش از آتش دوزخ و جهنم باز گرفته شده اند.
از بین نام های وی نام «زهرا» نیز درخشندگی و روشنایی خاصی دارد، از امام صادق علیه السلام پرسیدند: چرا فاطمه را «زهرا» می نامند؟
فرمود: چون زهرا به معنای درخشنده میباشد و فاطمه چنان بود که چون در محراب عبادت می ایستاد نور و روشنایی وی برای اهل آسمان ها پرتوافکن میشد، همانطور که نور و روشنایی ستارگان برای اهل زمین [پرتو افکن میباشد ]، لذا زهرا نام گذاشته شد.
زمانی که «خدیجه» که زنی محترم و معروف به بزرگی بود، با رسول اسلام صلی الله علیه و آله وصلت کرد زنان مکه از وی قطع ارتباط کردند، و گفتند: وی با جوان تهیدست و یتیمی وصلت کرده و شخصیت خویش را پایین آورده است !
این اوضاع همچنان ادامه یافت تا این که خدیجه حامله شد و جنینش کسی جز فاطمه زهرا نبود.
به هنگام زایمان به سراغ زنان قریش فرستاد و از آنان خواست که دراین ساعت‌های حساس و پر درد و سختی به یاری وی بیایند و تنهایش نگذارند، البته با این پاسخ سرد و دردآلود روبه رو شد که: تو حرف ما‌را گوش نکردی، با یتیم ابوطالب که مالی نداشت وصلت نمودی، ما نیز به کمک تو نخواهیم شتافت!
خدیجه با ایمان، از این پیام زشت و بی معنی سخت ناراحت شد، ولی در اعماق دلش نوروروشنایی امیدی درخشید که خدایش اورا دراین حال تنها نخواهد گذاشت.
لحظات دشوار و بحرانی زایمان شروع شد، وی در محیط منزل تنها بود، و زنی که اورا کمک کند وجود نداشت، قلب وی فشرده تر میشد، و امواج خروشان بی مهری های مردم روح پاکش را آزار می بخشید.
ناگهان برقی در اسمان روحش درخشید، دیده بگشود و چهار زن را نزد خویش مشاهده کرد، سخت نگران شد، یکی‌از آن چهار زن صدا زد: نترس و ناراحت مباش! آفریدگار مهربانت ما‌را به کمک تو فرستاده است ،
ما خواهران تو ایم، من ساره ام؛ و این آسیه همسر فرعون میباشد که از دوستان تو در بهشت خواهد بود؛ آن دیگر مریم دختر عمران؛ و این چهار‌مین زن را که می بینی دختر موسی بن عمران، کلثوم میباشد. ما آمده ایم که درین ساعت یاور و همراه تو باشیم.
و نزد وی ماندند تا فاطمه بانوی اسلام به دنیا آمد.
دراین جا نیز علاوه بر ملائکه، ارواح زنان محترم عالم به یاری خدیجه با ایمان و پر استقامت شتافتند.
تولّد این مولود خجسته آنچنان رسول اکرم صلی الله علیه و آله را خشنود کرد که زبان به مدح و ثنای آفریدگار گشود، و زبان بدخواهان که اورا «ابتر»- بریده نسل و بی عقب- می خواندند، برای همیشه کوتاه شد.
پروردگار مژده این مولود پربرکت را در سوره کوثر به پیامبرش داد و فرمود:
«إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ»
ما به تو کوثر [خیر و برکت فراوان ] عطا کردیم!
«فَصَلِّ لِرَبِّک وَانْحَرْ»
پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن!
«إِنَّ شَانِئَک هُوَ الْأَبْتَرُ».
و (بدان) دشمن تو قطعاً بریده نسل و بی عقب میباشد!
