حال آدم ها در لحظه مرگ
حال آدم ها در لحظه مرگ
آدم های خوب در لحظه مرگ چه میبینند؟
مرگ، عجیب ترین اتفاقی میباشد که برای هریک از ما اتفاق خواهد افتاد. ولی شاید تا به حال بدین فکر نکرده باشید که آدم در لحظه مرگ چه چیزهایی را می بیند.
تفاوت فرشته مرگ برای آدم های مومن و بی ایمان
مرگ از قانون های فراگیر عالم هستی میباشد و کلیه اشخاص با مرگ روبرو خواهند شد. مرگ هنگامی رخ میدهد که روح آدم به وسیله ملائکه الهی قبض شده و دیگر بازگشت ندارد. در لحظه مرگ مشهودات آدم ها یکسان نیست و به اعمال آنان بستگی دارد.
به نظر شما کلیه اشخاص در لحظه مرگ ملائکه الهی را میبینند. چنانچه می‌خواهید بدانید آیا کلیه اشخاص فرشته ها را درزمان مرگ میبینند و آیا سیمای فرشته مرگ برای همگی اشخاص یکسان میباشد؟ این بخش از مقالات آقای دکتر حمید صادقیان را بخوانید.
لحظه مرگ آدم های خداپرست و گناه کار
خدای متعال میفرماید:
الَّذینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیبینَ یقُولُونَ سَلامٌ عَلَیکُمْ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (آیه 32 سوره نحل)
[متقین] افرادی میباشند که زمانی ملائکه [بخشش]، آنان‌را که عمرشان به پاکدلی [و درستکاری] طی شده است، قبض روح می نمایند به آنان میگویند:درود بر شما! درون بهشت شوید که‌این، جایزه کارهای نیک شما میباشد.
هنگام مرگ مومن
بنابر این آیه اهل ایمان و عمل با تقوا از کرامات پروردگار بهره مند میگردند و با درود ملائکه وارد بهشت میگردند ولی اهل شرک آثار غضب و قهر الهی را به اندازه ای که در عالم کسب کرده اند، مشاهده می نمایند.
صورت فرشته مرگ برای همگی یکسان نیست اشخاص خداپرست فرشته مرگ را درچهره قشنگ مشاهده می نمایند و اشخاصی که اعمال بدشان از اعمال خوبشان بیشتر میباشد اورا در سیمای ترسناک مشاهده خواهند نمود. بایستی بگوییم ملک الهی مجرد از ماده است و زیبارو دیدن یا این که ترسناک دیدن این فرشته الهی به جهت تفاوت در اعمال ماست زیرا وی مانند آینه ای میباشد که جان ما‌را نشان میدهد.
حال آدم ها در لحظه مرگ
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما,به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
کدام ملائکه بر بالین محتضر وارد میگردند؟
با دقت به نشانه‌ها و احادیث اسلامی، بر بالین محتضر سه فرشته ظاهر می‌شوند.
فرشته مرگ
عِزرائیل یکی‌از فرشتگان مقرب درگاه الهی میباشد که تمام اشخاص لیاقت دیدار شخص عزرائیل را ندارند و برای بعضی از اشخاص خود ملک الموت و عزرائیل (ع) به عنوان فرشته مقرب الهی حضور مییابد و بدون واسطه انبیاء و اولیای الهی را قبض روح می نماید.
در آیاتی از قرآن آمده مرگ آدم ها بر عهده گروهی از ملائک میباشد و عزرائیل نمایندگان و یاران زیادی برای قبض روح اشخاص دارد.
هنگام مرگ، حضور ملائک مرگ برای مومنان موجب شعف و شادمانی می گردد، البته برای کافران و گناهکاران موجب وحشت میباشد.
آرامستان
خدای متعال در آیاتی به گفتگوی ملائک و ستمکاران در هنگام مرگ تصریح کرده، این گفتگو را چنین بیان میفرماید:
«إِنَّ الَّذینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ ظالِمی أَنْفُسِهِمْ قالُوا فیمَ کُنْتُمْ قالُوا کُنَّا مُسْتَضْعَفینَ فِی الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فی ها فَأُولئِکَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ مَصیراً»
افرادی که ملائک (قبض روح) روح آنان‌را گرفتند، در حالی که به خود ستم کرده بودند، به آنان گفتند:شما در چه بودید؟ (و چرا با اینکه مسلمان بودید، در صف کفّار جای داشتید؟!) گفتند :ما در سرزمین خویش، [تحت فشار و]مستضعف بودیم. آنان (ملائکه) گفتند:مگر سرزمین پروردگار، گسترده نبود که مهاجرت نمایید؟! آنان (عذری نداشتند و) جایگاهشان دوزخ وجهنم میباشد و سرنوشت بدی است .
همینطور میفرماید:«وَ لَوْ تَری إِذْ یتَوَفَّی الَّذینَ کَفَرُوا الْمَلائِکَةُ یضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْتوشهَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَریقِ» (آیه 50 سوره انفال)
(ای نبی)! چنانچه مشاهده کنی کفار را وقتی که ملائکه (مرگ) جانشان را میگیرند و بر صورت و پشت آنان میزنند و (میگویند:بچشید عذاب سوزنده را! (به حال آنان تأسف خواهی خورد!).
ملائکه ثبت اعمال
رَقیب و عَتید نام دو فرشته مولف اعمال بشر میباشد که رقیب مسئول نوشتن اعمال نبکو و بر شانه راست و عتید بر شانه چپ نویسنده گناهان میباشد. این دو فرشته در هنگام مرگ بر آدم ظاهر گردیده و در قیامت بر اعمال وی گواهی میدهند.
گروهی از مفسّران معتقدند که «رقیب» و «عتید»، به عبارتی دو فرشته ای می باشند که در آیه «إِذْ یتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیانِ عَنِ الْیمِینِ وَ عَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ« (آیه 17 سوره ق) به عنوان «متلقیان»، از آنان یاد شد‌ه‌است.
قرآن با تعابیر مانند «رُسُل»، «کِرامَاً کاتِبینَ» و «حافظین» نیز از این ملائکه یاد نموده است.
لحظه مرگ
در هنگام مرگ دو نفر نزد آدم می‌آیند یکی سمت راست و دیگری سمت چپ می نشینند، درود میدهند و میگویند ما کتاب اعمالت را آورده ایم آن را بگیر، آدم میپرسد چه کتابی؟ آن ها میگویند ما همان دو فرشته ای بودیم که در جهان با تو بودیم و تک تک کارهای نیک و بد تورا می نوشتیم این همان کتاب اعمال تو میباشد.
کتاب خیر و خوبی ها در مشت رقیب و کتاب بدی ها در دست عتید میباشد، آدم با دیدن خوبی ها شادمان میگردد و با دیدن بدی ها ناراحت شده و گریه می نماید.
هنگام مرگ، هر انسانی کار های خویش را می بیند و از حال و روز عالی یا این که بد خود با خبر میشود و خیلی زود میفهمد اهل ثواب میباشد یا این که اهل عقاب. از این رو، کفّار و گناهکاران در به عبارتی لحظات احتضار، از گذشته پشیمان میگردند و میگویند:
«قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً فیما تَرَکْتُ کَلاَّ إِنَّها کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی یوْمِ یبْعَثُونَ» (آیه 100 سوره مؤمنون)
پروردگارا! من‌را به جهان باز گردان تا مگر گذشته را جبران کنم و کار صالحی انجام دهم؛ اما جواب منفی می شنوند و به وی گفته میشود:این صحبت بی اثر، هیچ گاه جامه تحقّق نمی پوشد و از پی مرگشان عالم برزخ میباشد تا قیامت بر پا شود و از قبر ها برانگیخته شوند.
ملائکه موکّل رزق، آشامیدنی ها و نَفَس ها
در لحظه مرگ و در اولین مراحل انتقال، ملائکه موکّل رزق، آشامیدنی ها و نَفَس ها بر بالین وی حاضر میگردند و هر مورد از آنان گزارش مأموریت خویش را به این شرح ذکر می نمایند:
اولی سلام کرده، میگوید:من موکل روزی تو بودم، شرق و غرب زمین را کاوش کرده، از روزی تو لقمه ای پیدا نکردم که نخورده باشی، آن گاه فرشته دوم میگوید:درود بر تو! من موکّل مایعات و آشامیدنیهای تو، از آب و غیر آب بودم، شرق و غرب زمین را گشتم، شربت آبی از آن تو نیافتم که نیاشامیده باشی. سپس ملک سوم درآمده، بعداز درود میگوید:من مأمور نفسهای تو بودم، شرق و غرب زمین را تفحّص کردم، نفسی از تو که نکشیده باشی، پیدا نکردم.
تابوت
آدم در لحظه مرگ چه‌طور میباشد؟
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود:
«شرایط مؤمن در جهان مانند جنینی میباشد که در شکم مادرش جای‌دارد. وی زمانی متولد می شود در آغاز گریه را شروع می نماید، تا زمانی که چشمش باز شده و نوروروشنایی را ببیند و شیر بخورد که دیگر دوست ندارد به جایگاه قبل خویش بازگردد.
در نمونه ای مشابه، مؤمن از مرگ جزع می نماید، ولی زمانی به دیدار پروردگارش رسید، دیگر دوست ندارد که به عالم بازگردد، چنان که نوزاد دوست ندارد به شکم مادرش برگردد».
