چگونگی پرسش در خواستگاری
چگونگی پرسش در خواستگاری
در مراسم خواستگاری چگونه سوال بپرسیم
وقتی که دختر یا پسر در جلسات خواستگاری صداقت مورد نیاز را باهم داشته باشند،
حتماً در مراحل آشنایی از یکدیگردچار ایراد نمیشوند و در نهایت در طول چندین نشست بدین نتیجه خواهند رسید که مطلوب
یکدیگر میباشند یا این که نه؟
البته در مجالس خواستگاری مشاهده میشود که یکیاز طرفین به شکلی تعجببرانگیز ی خصوصیات ما رو داشته باشد,
و حتی همه شرایط مارا میپذیرد.
پس علل پیدایش این اختلافات و حتی جداییها چیست؟
از طرف دیگر در برخی از مورد ها ما میل داریم نسبت به قضیهای فکر کنیم البته نمیدانیم,
مورد را به چه شکل مطرح کنیم که طرف مقابل در گیر سوءتفاهم نشود و برداشت بدی از سؤال ما نکند, و لذا ما سردرگم میشویم که
زمینه بدین مهمی را به چه شکل مطرح کنیم؟ طرز واکنش با این زمینه چه است؟
در جواب میتوان بیان کرد: طرز واکنش با اینگونه مسائلی، به کار بستن از طریق «طرح سؤالات معکوس» میباشد.
برای فهم این مورد برای شما مثالی می زنیم:
برای مثال شما شخصی اهل مسافرت میباشید و دست کم ماهی یکبار باید به یک مسافرت هرچند کوچک بروید؛
به این ترتیب میل دارید همسر آیندهتان نیز دارای اینگونه روحیهای باشد و با شما در سفرها یاروهمدم شود.
برای اینکه از دید طرف مقابلتان باخبر گردید و از طرف دیگر میخواهید جواب صادقانهای از وی بشنوید میتوانید بپرسید:
«در صورتیکه همسر آینده شما اهل مسافرت کردن و مهاجرت نباشد و در این باره با شما همراهی نکند، نظر شما چیست؟»
درصورتیکه طرف مقابل پاسخ موافق بدهد و اینگونه برداشت نماید,که شما اهل مسافرت کردن نیستید و بگوید که اینجانب هم اهل
سفر نیستم، شما توانستهاید به جواب صحیح خویش دستیابید و حالا اگر سؤال میکردید که آیا شما اهل مسافرت میباشید؟
پاسخ «آری» میشنیدید و طرف مقابل را بهدرستی نمیشناختید.
این نوع سؤال کردن را در بسیاری از موردها مانند جنبههای اعتقادی(نماز خواندن و روزه گرفتن و …) ,دوستی های پیش از ازدواج و
… می توانید مطرح نمائید.
چگونگی پرسش در خواستگاری
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما,به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
نکته دیگر که می بایست مورد توجه قرار گیرد این است که گاه طرح سؤال به صورت جهتدار میباشد و به گوینده پیشنهاد مینماید
که به چه شکل جواب دهد و یا اینکه جواب مشخصی را بدهد؛
برای مثال در صورتیکه سؤال خواهد شد که «اینجانب به نماز اول وقت خیلی اهمیت میدهم و از اشخاص کاهل نماز خوشم نمیآید
شما چطور؟» طبیعی میباشد که برای ایجاد حس رضایت در طرف مقابل می بایست جواب بله داد,.هرچند اینگونه نباشد؛
براین اساس خوب است اینگونه سؤال شود «نظر شما راجعبه ایفا وظایف فقهی مانند نمازخواندن و نخواندن چه است؟»
این طرز سؤال پرسیدن القاکننده نبوده و شخص را وادار مینماید نظرفردی خویش را ارائه دهد.
ولی معمولاً هنگامی که نسبت بهرک گویی طرف مقابل، شک داشته باشیم، خوب است که از روش دوم طرح سؤال مصرف شود در غیر
این صورت می توانید سؤالات خویش را بهشکل بی واسطه و سرراست مطرح نمائید.
در ضمنً اجرای تحقیق در دفتر و محل کار و بین دوستان و آشنایان طرف مقابل فراموش نشود.
رفت و آمدهای خانوادگی نیز خود معرف قسمت عمدهای از شخصیت طرف مقابل خواهد بود.