شیوه ی تربیتی حضرت فاطمه2
شیوه ی تربیتی حضرت فاطمه2
فرزندان امانت های پروردگار
حضرت فاطمه (س) درباره فرزند این تصور و تفکر را دارد که امانت های پروردگار در دست پدر و مادرند و پدر و مادر در قبال مراقبت و پرورش این امانت مسئول اند. آنان را وجودهایی ارزنده و درخور احترام و کرامت ذاتی می شناسد که بایستی فرد مادر امر رسیدگی آنان‌را به عهده گیرد.
وی فرزند داری را شأن کوچکی نمی دانست که امر اداره آنان‌را به دیگرافراد واگذارد. حضرت فاطمه، امر تربیت را امری تحول انگیز، خالق و نجات ده انسان از خطرها و عوارض می شناسد. وی حرف پدر را به یاد دارد که فرموده بود فرزندان خویش را بزرگ بشمارید و آنان‌را نیکو تربیت نمائید .
فاطمه (س) کودکانش را به محضر پیامبر (ص) می فرستاد تا از دریای علم متصل به وحی و علم مطلق الهی پیامبر خداوند (ص) استفاده کنند و از آن ها می خواست که آنچه را آموخته اند بازگو نمایند.
ارزش و عظمت زینب کبرا به خاطر موضع و حرکت بزرگ انسانی و اسلامی وی بر پایه ی تکلیف الهی میباشد. در آن ساعت های بحرانی که قوی ترین آدم ها نمی توانند بفهمند چه باید بکنند، وی فهمید و امام خویش را پشتیبانی کرد و اورا برای شهادت تجهیز نمود. پس از شهید شدن برادرش حسین بن علی هم که دنیا ظلمانی شد، این زن بزرگ نوری شد و درخشید. زینب به جایی رسید که تنها والاترین آدم های تاریخ بشریت میتوانند به آنجا برسند.
دقت به مراقبت و سلامت فرزندان
یکی‌از مهمترین گرفتاری های ذهنی و دلهره های همیشگی والدین مراقبت و سلامت طفل میباشد. آن ها برای حفاظت و سلامت بچه از هیچ کوششی دریغ نمیکنند تا آنجا که گاه سلامت خود را نیز در این‌راه به خطر می اندازند.
برای تأمین سلامت و محافظت بچه از بیماری ها، خطرها و مشکلات روش های مختلفی وجود دارد. والدین آگاه کوشش می نمایند در کنار توجه به مسائل مهمی همانند رعایت بهداشت، تغذیه سالم و کامل، بررسی رویش طبیعی بچه و مواظبت دقیق در مقابل خطرها و حادثه های تن ها به همین مسائل اکتفا نکنند بلکه برای مراقبت و سلامت و خوشبختی طفل از روش های دیگری هم که اسلام سفارش نموده است، فایده جویند.
بعضی از این‌شیوه ها صدقه دادن برای طفل و عقیقه کردن برای اوست. این نکته در زندگی زهرا (س) موردتوجه کامل قرارگرفته است . امام صادق (ع) فرمود: فاطمه زهرا (س) هر دو پسرش را عقیقه کرد و در روز هفتم تولدشان موی سر آنان‌را تراشید و به اندازه وزن آن پول های نقره صدقه داد؛ و در روایتی دیگر اضافه فرمود: فاطمه زهرا (س) حسن و حسین را عقیقه نمود و به خانم قابله ای که در به دنیا آمدن آنها کمک کرده بود یک ران گوسفند و یک سکه طلا کادو داد.
شیوه ی تربیتی حضرت فاطمه2
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما,به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
تساوی در محبت به فرزندان
از مهمترین نکاتی که در زندگانی خردسالان نقشی بس بااهمیت دارد و گاه رعایت نکردن آن صحنه های بسیار دردناک و ناراحت کننده ای می آفریند، تبعیض در محبت به خردسالان میباشد.
بعضی پدران و مادران به تصوری ناصحیح، گمان می نمایند اختیار اظهار احساسات خویش و اختیار فرزندان و اموال خود رادارند و ازاین روی میتوانند به هر که خواستند ببخشند؛ و از هر کس خواستند دریغ نمایند؛ و به کسی که خواستند و به هر مقداری که دلشان خواست اظهار محبت و ابراز احساسات نمایند و ازاین روی به بعضی خردسالان خویش دقت ویژه ای می نمایند، اظهار محبت بیشتر، دقت زیادتر، کمک های مالی و کادو های فراوان تر به بعضی خردسالان نمونه های بارز این تبعیض در محبت میباشد.
آنها با این عمل تخم کینه و دشمنی و حسادت را در دل پاک خردسالان میکارند و چه میوه های تلخ و ناراحت کننده و چه حاصلی نحس به دست میاورند.
برخی دیگر از پدر و ما‌درها گمان می نمایند خردسالان توان درک مسائل ارتباطی و عاطفی را ندارند و نمی توانند محبت های آنها به دیگر خردسالان را بفهمند و یااینکه دل شکسته آنها را می توان با کادو ای کوچک به دست آورد ازاین روی به یکی‌از فرزندان دقت بی حساب و به دیگری بی اعتنایی بی اندازه می نمایند و گاه میخواهند با کادو ای جبران این بی توجهی ها و عدم رعایت تساوی در اظهار محبت و ابراز احساسات را بنمایند.
آنها نمی دانند که هیچ نگاه محبت آمیز والدین به یکی‌از خردسالان از نگاه تیزبین دیگر فرزندان مخفی نمی ماند و اثر سوء به یاد ما‌نده از یک اخلاق و رفتار تبعیض آمیز با هیچ کادو و سرگرمی از ذهن طفل زدوده نمیشود. در‌این رابطه احادیث زیادی آمده است ما تن ها به یک داستان اشاره کرده آنگاه بدین نکته مهم در زندگی زهرا (س) دقت میکنیم.
علامه مجلسی میگوید: حسن و حسین (علیهم السلام) در کودکی خط می نگاشتند. امام حسن (ع) به امام حسین رو کرد و گفت: خط من از خط تو خوب تر میباشد؛ و امام حسین (ع) گفت: نه بلکه خط من از خط تو نیکوتر میباشد.
پس هر دو نزد مادرشان شتافتند و گفتند: مادر، میان ما داوری کن. فاطمه (س) نخواست یکی را بر دیگری برتری داده و یکی را برنجاند ازاین روی گفت: از پدرتان سؤال نمایید.
آن ها نزد پدر آمدند ولی امیرالمؤمنین (ع) نیز نخواست یکی را برتری دهد و دیگری را آزرده خاطر کند فرمود: از جدتان فرستاده خدا (ص) بپرسید؛ و وقتی آن دو نزد رسول اکرم (ص) آمدند.
وی فرمود: من داوری نمیکنم. تا اینکه بالاخره بنا شد فاطمه (س) مجدداً میان آنان داوری نماید در اینجا فاطمه (س) روش بسیار قشنگ و هنرمندانه ای را تعیین کرد تا ضمن پایان گرفتن داستان هیچ کدام غمگین نشده ضربه عاطفی نبینند.
بله فاطمه (س) فرمود: من گردنبندی دارم که دارای چند گوهر میباشد. اینک بند آن را می گشایم و آن گوهرها بر زمین می ریزد شما گوهرها را از زمین برگیرید، هر که تعداد بیشتری گوهر به دست آورده باشد خط وی نیکوتر میباشد.
استفاده از جاذبه های هنری در تربیت فرزند
آدم دارای دو بعد روحانی و جسمانی میباشد. درباره‌ی مسائل تربیتی به بعد مخصوص آدم که همان بعد رحمانی – عقل و عاطفه- میباشد به انضمام بعد جسمانی دقت میشود.
یکی‌از جنبه های تمیز آدم از دیگر موجودات توان تعقل، تاءمل و استدلال اوست. اسلام، آدم را بدین کارها جهت رسیدن به فرآیند خوب نفسانی دعوت می نماید تا به خودشناسی، خداشناسی و خودسازی نائل گردد.
دقت و توصیه شریعت مقدس به رشد عقل و دعوت به تعقل و تفکر، اهمیت تربیت عقلانی را روشن می سازد. فاطمه زهرا (س) نیز در تربیت فرزندان خویش از این مهم به شکلی خوب فایده برد ازجمله اقدامات فاطمه (س) در این مورد، ماجرای برگزاری مسابقه خطاطی و ورزشی میان حسین (ع) میباشد.
در‌این روایت فاطمه (س) قضاوت در رابطه خط عالی را به خود وی واگذار نمودند تا روحیه عدل و داد خواهی و عدالت پروری را در وی رویش دهند. آثار این اقدامات درحرکت های سازنده فرزندان وی مشاهده میشود.
دو‌مین اقدام قابل تأمل استفاده از جاذبه شعر و تربیت روحی و جسمی فرزندان در مکتب تربیتی فاطمه (س) میباشد. وی ضمنا خواندن اشعاری در وصف فرزندان خویش، ارزش هایی چون حق خواهی، پرستش و تبری را یاد می داد.
قناعت، دعا در حق فرزند، ایجاد محبت میان پدر و فرزند از راه ارایه صفات نیکو علی (ع)، سخاوت، صرفه جویی و نهی از مصرف گرایی ازجمله آموزه های تربیتی فاطمه (س) میباشد که در زندگی فرزندانش تبلور یافت.
بازی با خردسالان، شیوه ی مؤثر تربیت
بازی، روشی میباشد که تأثیرات مثبت و گوناگونی را بر روحیه فرزند به جا میگذارد، خلاقیت اورا شکوفا و عواطف خردسالان را از محبت سیراب می سازد.
بازی کودکانه مادر با فرزندان، پرورش جسمی و فکری طفل را سرعت میبخشد و احساسات پاک مادری را به وی منتقل می نماید، نشاط، شادابی و خلاقیت، ابداع و ابتکار و اعتمادبه نفس را در وی ایجاد و زمینه را برای ظهور استعدادهای پنهان بچه فراهم می‌آورد.
حضرت فاطمه (س) از همان زمان کودکی با فرزندانش همبازی می‌شد و بدین نکته نیز دقت داشت که در بازی، آنان‌را درحد طاقتشان با عبادت آشنا سازد، به طوری که حضرت در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان خردسالان خویش را به بیداری و نخفتن دعوت میکرد حضرت فاطمه (س) در قالب بازی و مزاح، شخصیت طفل را تقویت می کرد و اورا به داشتن نیکی ها و ارزش های اکتسابی تشویق و ارشاد مینمود.
