مهارت حل تعارض
مهارت حل تعارض
مهارت داشتن حل تعارض:
اختلاف بین دو یا چند نفر را تعارض میگویند . تعارض و اختلاف داشتن با سایرافراد طبیعی میباشد ،
زیرا همگی ما با هم فرق می‌کنیم . از آن جایی که آدم ها طبیعتا با هم متفاوت هستند و نوع نگاه آنان نسبت به سایرافراد و مسائل فرق می نماید ، طبیعی میباشد که با یکدیگر در گیر تعارض شوند .
اختلافات در میان زوجین دوری ناپذیر میباشد . نداشتن تعارض الزاماً به معنای داشتن رابطه ای عالی نیست .
چون اختلاف به خودی خود ، بد یا این که بهتر نیست بلکه شیوه ی حل و فصل آن میباشد که قادر است به اختلافات دامن بزند و یا این که به حل ایراد و صمیمیت سبب خواهد شد .
به صورت کلی این مهارت یکی‌از مهارت های زندگی میباشد و بایستی اشخاص آن را یاد بگیرند به همین علت در‌این مقاله به تحلیل مهارت حل تعارض میپردازیم .
شیوه های حل تعارض
آدم ها موجوداتی اجتماعی می‌باشند و در عین این که به بودن در کنار یکدیگر نیاز دارند ، ناگزیر در ارتباط با یکدیگر در گیر اختلاف در آرزوها و هدف ها میگردند ، وجود اختلاف در هر رابطه ای دوری ناپذیر میباشد,
این شیوه های حل تعارض دربرگیرنده شیوه های سالم و ناسالم میباشد :
* شیوه های ناسالم حل تعارض
* شیوه های سالم حل تعارض
شیوه های ناسالم حل تعارض
از روش های ناسالم حل تعارض می شود به اجتناب از حل تعارض ، جدا شدن از یک رابطه ، قهر کردن ارتباط ، قهر کردن ، سپردن مشکلات به مرور ، کوتاه آمدن و اخلاق و رفتار پرخاشگرانه اشاره نمود :
* اجتناب از حل تعارض : در‌این حالت اشخاص از مذاکره درباره ی تعارض دوری می نمایند .
عامل آن ترسیدن از بالا گرفتن اختلاف یا این که فقدان مهارت برای حل تعارض میباشد .
* قطع شدن رابطه : جمعی از مردم پیرو اختلاف با دیگری ارتباط خویش را با او جدا می نمایند .
چنین چیزی به معنای پاک شدن صورت مسئله میباشد .
* قهر کردن : برخی از مردم پیرو بروز اختلاف با یکدیگر قهر می نمایند . قهر کردن یک نوع شیوه دوری کردن برای حل اختلاف میباشد و سبب نمی شود که مشکلات حل شوند .
* سپردن مشکل به مرور : کسانی هم اختلاف خویش با دیگری را به گذر زمان می سپارند تا شاید باگذر زمان خود به خود حل گردد .
این شیوه نیز موءثر نبوده, چون بسیارند کسانی که به جهت بروز اختلاف ، سالیان سال با هم قهر بودند اما اختلاف هم چنان سرجایش می باشد .
* کوتاه آمدن : یکی دیگر ازشیوه های حل تعارض ، کوتاه آمدن میباشد .
هنگامی که در قبال عده ای که با آنان اختلاف داریم کوتاه می‌آییم به‌این معنی نیست که اختلاف حل گردیده‌است بلکه بدین معناست که ما به دلایلی از حق خویش گذشته ایم .
این کار ممکن میباشد در کوتاه مدت اثرگذار باشد ولی در دراز مدت به اختلافات و استرس بین فردی دامن میزند .
* اخلاق و رفتار پرخاشگرانه : اشخاصی هم درپی بروز اختلاف با دیگری دست به پرخاشگری میزنند ، به عنوان مثال فحاشی می نمایند ، کتک کاری راه می اندازد و … .
شیوه های درست حل تعارض
کلید طلائی شیوه سالم حل تعارض \” گفتمان \” میباشد . گفتگو صحبتی میباشد در بین دو یا این که چند نفر ، با هدفی خاص که عموماً رسیدن به یک راهکار و یا این که حل اختلاف میباشد .
گفتمان نیازمند این میباشد که گوینده به دقت ، روشن و بی آلایش حرف هایش را بزند و به دیگری نیز اجازه صحبت کردن بدهد..
گفتمان بایستی در فضای مطلوب و زمان مناسب شکل گیرد و نیز بایستی دو طرف گفت‌و‌گو حالشان خوب باشد . با داشتن خستگی ، گرسنگی و سردرد نمی توان یک گفتمان را عالی پیش برد .
مهارت حل تعارض
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما,به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
برای اجرای درست گفت‌و‌گو چه فنونی را بایستی به کار ببریم؟
* گوش دادن : گوش دادن با شنیدن فرق می نماید . هنگامی که به سخن کسی گوش می دهید یعنی کل حواستان به صحبت های او است .
این اخلاق در گوینده این حس را ایجاد می نماید که شما برایش اهمیت قائل می‌باشید و با توجه به صحبت هایش گوش می دهید .
در فرایند حل اختلاف ، گوش دادن دقیق سبب می گردد که با دیدگاه طرف مقابل آشنا گردید .
این عمل احتمال سوء تفاهم بین افراد را کاهش می دهد .
* اجازه صحبت کردن به دیگری: گفتگو همانگونه که از نامش معلوم میباشد گفتگوی دو نفره میباشد .
هر دو طرف بایستی به هم فرصت حرف و گفتگو بدهند . هنگامی که دیگری حرف میزند سرا پا گوش باشند و سخن طرف مقابل را قطع نکنند .
* پرداختن به حل مشکلات و دنبال مقصر نبودن : گفتگو مفید نیازمند این میباشد که دو نفر به مشکل و راهکار های آن بپردازند ،
انتقاد پذیر بوده البته دنبال مقصر نباشند . دنبال مقصر بودن یکی‌از سختی های اصلی گفتگو به منظور حل اختلاف میباشد .
* راهکار تحویل دادن : حل مشکل و اختلاف با ارائه راهکار ها از سوی دو طرف قابلیت پذیر میباشد .
به این ترتیب دو طرف گفتگو بایستی راهکار ارائه دهند و در ارائه راهکار ها به نظر و دیدگاه دیگری دقت نمایند .
* پرداختن به یک مشکل ( نه بیشتر) : قابلیت و امکان حل تمامی اشتباهات در یک جلسه مقدور نمی باشد .
بدین ترتیب خوب میباشد مهم‌ترین مسئله مورد اختلاف را تعیین کرده و به آن بپردازید . بعداز حل و فصل یک ایراد میتوانید به مشکل دیگری بپردازید .
* همدلی کردن : همدلی یعنی خودتان را جای دیگری بگذارید و از نگاه وی به قضیه و مشکل نگاه نمائید . نگریستن از زاویه دیگری به شما کمک می نماید تا در ارائه راهکار ها منافع و رضایت طرف مقابل را نیز در نظر بگیرید .
* مستقل کردن احساس از کردار : ممکن میباشد نسبت به هر که با وی گفت‌و‌گو می‌کنید حس خوبی نداشته باشید چنانچه قرار باشد احساسات خویش را دخالت دهید گفت‌و‌گو خوب پیش نمی رود .
شایسته ترین کار این میباشد که احساس خویش را وارد فرایند گفتمان نکنید ، به مشکل بپردازید و دنبال راهکار هایی برای حل ایراد باشید .
* به کار گرفتن فن وقفه : این حرفه هنگامی به کار میاید که دو نفر در طی گفتمان متانت و خوش رویی شان را از دست میدهند و عصبانی می گردند .
در واقع بایستی به دو طرف گفتمان یاد آوری کرد پیش از آن که عصبانی شوند ، فعلاً به گفتمان خاتمه دهند تا ادب خویش را به دست آورند . مثلا : \” به نظرم بهتره موقتاً به گفتگو خاتمه بدیم . فعلا هر دوی ما خسته و عصبی هستیم و به نظرم الان فرصت خوبی برای حرف و مذاکره نیست . وقتی ادامه بدهیم که آرامشمو ن رو مجدد پیدا کردیم \”.
* به کار گرفتن شیوه موفقیت – موفقیت : زمانی راهکار ارائه می دهید به هدف پایانی فکر کنید .
هدف نهایی ؛ حل ایراد و بهبود روابط میباشد . چنانچه راهکار های ارائه گردیده فقطً منافع شمارا تامین نمایند و منافع طرف دیگر گفت‌و‌گو را نادیده بگیرند ، هیچ وقت رضایت طرف مقابل تامین نخواهد شد .
در نتیجه گفتمان بی بهره خواهد بود . شایسته ترین گزینه ارائه راهکار هایی میباشد که هم منافع شما و هم منافع دیگری را تامین نماید .
