چگونه فرزندانی باحیا تربیت کنیم؟

نقش پدر و مادر در تربیت فرزندانی باحیا
جداسازى محل خواب کودکان از یکدیگر از عوامل پیشگیری بی‌حیایی است .
هنگامی‌که کودکان به سن تمیز و تشخیص می‌رسند , خوبتر است محل خواب آن ها از یکدیگر جدا باشد .

مواردى که میتواند در باحیا بودن فرزندان , موثّر باشد :

– این امر از ازدواج و سطح انعقاد نطفه آغاز میگردد .

مبنی بر روایات , ازدواج پاک , یکى از عوامل باحیا شدن فرزند است .
فرزندى که از راه نامشروع متولّد شود , بی‌حیا خواهد شد .
همینطور فرزندى که نطفه‌اش در حال ناپاکى مادر منعقد شده باشد , بی‌حیا خواهد بود .
براین اساس , رعایت نکاتى که براى منعقد نطفه پیشنهاد شده , در حیاى آتی فرزند , موثّر خواهد بود .
– دوران باردارى , دوران فراوان حساسى است .
ریشه‌های باحیایى و بی‌حیایى را درین سطح هم می‌توان پیدا کرد .
رعایت حیا از جانب مادر , تأثیر زیادى بر جنین خواهد داشت .
بی‌حیایى در گفتار و در رابطه با نامحرم , شرکت در محافل لهو و لعب , گوش کردن به موسیقی‌های حرام ,
دیدن تصاویر و فیلم‌های ناپسند , خواندن رمان‌های نا مناسب و کارهایى از این قبیل , قادر است
تأثیراتى منفى بر حیاى جنین داشته باشد و برعکس , رعایت حیا در گفتار و کردار , شرکت در جلسات مذهبى ,
تلاوت یا این که گوش کردن به قرآن و مناجات , ذکر پروردگار را بر لب داشتن ,
مطالعه کتاب‌های مذهبى و با فایده از امورى می‌باشند که می تواند در حیاى فرزند , تأثیر مثبت داشته باشد .

– از بدو تولّد باید مراقب فرزند بود .

امام سجاد علیه‌السلام از هنگام تولد فرزند , حفظ خویش را شروع میکرد .
– نام‌گذاری هم در حیاى فرزندان , تأثیر دارد .
فرزندى که اسم یکى از اولیاى دین را دارد , رابطه‌ای در میان خود و او احساس میکند
و لذا سعى می کند خویش را به آن فرد , نزدیک سازد و به‌نوعی , خویش را در محضر او میداند .
این میتواند باعث رودربایسی وى شود و او‌را از انجام دادن کارهاى ناروا , بازدارد .
اما این امر , متوقف بر این است که پدر و مادر , فرزند خویش را به‌این نکات , توجّه دهند .

نقش پدر و مادر در تربیت فرزندانی باحیا

 
در روایتى آمده است که روز جزا , شخصى را می آورند که اسم وی محمد است .
خدا به وى خطاب میکند : «تو که نیز نام حبیب من هستى , شرم نکردى که عصیان منرا مرتکب شدى و حال‌آنکه من ,
رودربایستی دارم تورا که نیز اسم حبیب منى , مصیبت کنم؟!»
در‌این داستان , به‌خوبی بدیهی است که در حالتی که نام‌گذاری به‌درستی صورت پذیرد و به فرهنگ همراه آن توجه گردد ,
چه تأثیرى قادر است در زنده کردن حیا داشته باشد و به همین بهانه در فرهنگ اسلامى ,
توجّه زیادى به نام‌گذاری شده و اسم نیک , یکى از حقوق فرزندان , دانسته شده‌است .
– آشنا کردن نوزاد با روحیه معنوى , نقش مهمی در پرورش حیا خواهد داشت .
با شعر خواندن براى نوپا و آشنا کردن وی با نواى دل‌نشین قرآن می‌توان در این مسیر گام برداشت .
– جدا کردن محل خواب کودک از پدر و مادر 
یکى دیگر از اقدامات اصلی دراین مورد است . اطّلاع یافتن طفل از ارتباط ها جنسى پدر و مادر ,
برهان مهمی در انحراف و بی‌حیا شدن وى دارد. در احادیث آمده است فرزندى که شاهد چنین امورى باشد
و یا این که چه بسا صداى نفس پدر و مادر را در آن درحال حاضر بشنود , ممکن است به فساد , کشیده شود ;
بدین ترتیب , جداسازى محل خواب کودک ها از پدر و مادر و مخفى بودن رابطه ها جنسى آن ها نقش مهمی در نگهداری حیاى فرزندان دارد.
همینطور رعایت عفت سخن و خودداری از شوخى‏‌هاى جنسى و به زبان آوردن امور جنسى در حضور فرزندان هم تأثیرگذار خواهد بود .
– جداسازى محل خواب خردسالان
یکدیگر هم عامل پیشگیری از بی‌حیایی است . هنگامی‌که کودک ها به سن تمیز و تشخیص می‌رسند ,
خوب تر است محل خواب آن‌ها از یکدیگر جدا باشد .

– حیا بر اساس حرمت و کرامت , پایدار است .

به همین علت , احترام قائل شدن براى فرزندان و حفظ حرمت آن‌ها و کریم النفس بار آوردن آنها , از اقدامات اساسى در پرورش حیاست .
می بایست به فرزندان , شخصیت داد و از تحقیر آن ها و توهین به آن‌ها , جلوگیری کرد ,
ایرادات و لغزش‌های آنها را به رُخ نکشید و از سرزنش بیش‌ از مقدار آنها خودداری نمود .
در حالتی‌که فرزند از خوی بد خویش , پشیمان و شرمنده شد , می بایست وى را بخشید و رفتارش را به فراموشى سپرد .

نقش پدر و مادر در تربیت فرزندانی باحیا

 
حتى خوب تر است براى رفتارهاى ناشایست وى , عذرتراشى کرد و نسبت به‌اشتباه‏‌هاى وی تغافل ( خویش را به‌غفلت زدن ) نمود .
ممکن است برخى پدر و مادر به‌محض اینکه خطایى از فرزند خویش تماشا می‌نمایند ,
در اختیار گرفتن خویش را از دست بدهند و به‌شدت با وى برخورد کرده , آبروى وى را ببرند .
این کار باعث میشود که وى بیشتر در دامن گناه و فساد بیفتد و راه برگشتى برایش باقى نماند .
– دوستان هم در باحیایى فرزند , بسیار نقش دارند .
آشنا کردن فرزند با عزیزان باحیا و دور کردن وى از دوستان ناباب , می تواند در ایمنى وى و رویش حجب در وی موثّر واقع شود .
– استحمام پدر و مادر با فرزندان
به‌نحوی‌که موجب کنار رفتن پوشش‌ها شود , بسیار مخرّب است . تا آنجا که ممکن است ,
بایستی سعى کرد کودکان , خود استحمام نمایند و یا حتماً پوشش مطلوب براى هر دو وجود داشته باشد
و به‌هیچ‌عنوان , دختر با بابا و پسر با مامان , به حمام نرود .
 
نوشته شده توسط شهر هوشمند اینترنتی
وب طلایی