تربیت عاطفی فرزند2
عوامل تربیت عاطفی فرزندان از دیدگاه امام رضا (ع)
د) همدلی و نظارت والدین
زندگی صحنه درس و تجربیات میباشد. آن‌ها که بیشتر عمر خویش را در کسب تجربه صـرف کرده اند، در مقابله با دشواری ها از توان
بیشتری برخوردارند.
خردسالان بهره کـمتر از تجربیات دارند و به‌این سـبب بـه نظارت و همدلی و کمک پدر و مادر نیازمندترند. نظارت و همدلی همیشگی و حساب شده بر شرایط فرزند یک ضرورت امکان ناپذیر در مورد تربیت میباشد،
ولی این نظارت و همدلی بایستی منطقی و بجا باشد نکته قابل توجه ایـن میباشد که نظارت و همدلی به موقع پدر و مادر به ویژه پدر فقط به کانون خانواده اختصاص ندارد بلکه حتی زمانی پدر برای مدتی از کانون خانواده فاصله میگیرد بایستی همچنان از موقعیت فرزندانش مطلع بـاشد .
در این زمینه می توان به اخلاق و رفتار امام رضا (ع) اشاره کرده، وقتی که وی به خاطر ستم فرمانروایان ناگزیر مدتی را به دور از منزل و خانواده به سرمیبرند به شیوه های متفاوت هم چـون نـامه پیام شفاهی از دور بر وضعیت فرزند خویش نظارت میکرد و راهنماییهای موردنیاز را به او ارائه میداند.
به بیان دیگر والدینی بر فرزند خویش نظارت دارند و با احساسات فرزند خویش همدلی می کـنند، مـایل و قادرند که به صورت سازنده به سوی مناسب حرکت نمایند و زمینه ارتباط مناسب و مؤثر با فرزندشان را آماده کنند.
همدلی و نظارت پدر و مادر اثری اساسی بر مراقبت و محافظت از فرزند دارد؛ چون هـنگامی کـه والدیـن بر فرزند خویش نظارت داشـته بـاشند از وضـعیت و موقعیت فرزندشان مطلع باشند و او‌را درک نمایند، به دقت و درجه نگهداری خویش از فرزندشان در هنگام بروز مشکل و آسیب می‌افزایند که سبب مهر و الفت درزنـدگی فـردی و اجـتماعی فرزند می گردد.
ر) خوش رویی و نرم خویی
خـوش رویـی و نرم خویی دوستداشتنی ترین و ارزشمندترین کار نزد پروردگار بعداز واجبات الهی میباشد و از بخشش الهی بر می خیزد. پروردگار در قلب زن و شوهر مـهری قـرار داده و بـر آن‌ها میباشد که‌این نعمت باطنی و حالت قلبی را که مـوجب آرامش زندگی و صفا و پاکی میباشد بوسیله دفاع از هم، گذشت، خوش اخلاقی و نرم خویی محافظت نمایند.
از عواملی کـه بـه عـاطفه و محبت مشکل وارد می کندد بپرهیزند چون تبدیل این عاطفه به کـینه نـوعی ناسپاسی به حساب می آید زن و شوهر در ارتباط های عاطفی با یکدیگر بایستی این بیان گهربار امام رضـا (ع) در نـظر بـگیرند که میفرمایند: چنانچه مؤمنی خشمگین گردد عصبانیت، او را از طریق حق بیرون نـمیبرد و اگـر شـادمانی یابد این خرسندی او را در گیر باطل نمیسازد و چون به اقتداری میرسد بیشتر از آنـچه حـق دارد نـمیگیرد .
خوش رویی پدر و مادر با همدیگر و فرزندان از عامل های اصلی در رشد شخصیت عاطفی مطلوب اسلامی اسـت کـه در ایجاد صفا، آرامش روانی، اعتمادبه نفس و شکوفایی استعدادهای فرزندان تأثیری فراوان دارد .
ارتـباط والدیـن بـا صورت گشاده رشته دوستی را بادوام تر کرده، از یک سو باعث کسب مهارت های اجـتماعی و عـاطفی و از سوی دیگر سازگاری بهتر فرزندان با مسائل را به ارمغان میاورد؛
به این ترتیب یکی‌از نـتایج شـکوفاسازی و رشد تـوانمندی های فطری خوش رویی میباشد. هریک از پدر و مادر بااخلاق و رفتارهای عالی، ریشه های نگرشی و گـرایشی حـسن اخلاق و رفتار در فرزندان را زمینه سازی می نمایند.
تربیت عاطفی فرزند2
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما, به وب سایت آقای دکتر حمید صادقیان مراجعه نمایید.
س) تکریم و احترام متقابل
بدون‌شک هـر انـسانی در هـر زمان سنی، با دقت به برداشتی که از ارزش و جایگاه خود دارد برای خویش احترام قائل میباشد. هـر انـسانی خـود را دوست دارد و دوست دارد که مورداحترام دیگرافراد واقع گردد. طفل هرچند به رشد اجـتماعی و عـقلانی کافی نرسیده است ولی برای خود احترام قائل میباشد.
به این جهت اخلاق و رفتار احترام آمیز پدر و مادر و مـربیان نـقش مؤثری در تربیت و پرورش وی دارد. امام رضا (ع) برای امام جواد احترام زیادی قائل بـودند و از ایـن روش مؤثر در تربیت فرزند بسیار بهره مـیبرد.
مـحمد بـن ابی عباد میگوید: حضرت رضا (ع) هـمواره از فـرزند بزرگوارش محمد با لقب نام می برد و میفرمود: ابوجعفر به من اینگونه نوشت و مـن بـه ابوجعفر اینگونه نوشتم باآنکه امـام جـواد (ع) کودکی بـیش نـبود حـضرت رضا (ع) او را بسیار احترام میکرد و نامه هـایی کـه از فرزندشان می‌رسید را با شیوایی و نیکویی پاسخ میداد .
از عامل های مؤثر در تربیت عـاطفی، حـاکمیت فرهنگ وتمدن احترام متقابل در خانواده میباشد. تـکریم شخصیت، نیاز طبیعی هـر انـسان میباشد؛ هر کس می کـوشد شـخصیتش پذیرفته و گرامی داشته شود .
با احترام و تکریم، بستری عاطفی مهیا مـی آیـد که عزت و کرامت در اشخاص نـهادینه مـی شـود و هنجارهای ارزشی، انـسانی و مـعنوی در خانواده و جامعه مقام مـتناسب خـود را بازیافته، پیشرفت مییابد.
برای فرهنگ سازی تکریم و احترام در خانواده، ابتدا بایستی بین زن و شـوهر احـترام برقرار گردد، به این شکل که آنـان نـگرشی کرامتی بـه هـمدیگر داشـته باشند و برای هم احـترام فراوانی قائل شوند و دیگری را ارزشمندی بدانند؛ این ارزشمندی را بر زبان آورند و آن را به نوعی ابراز کـنند؛
بـا دقت و توجه به سخنان هم گـوش دهـند، بـه گـونه ای کـه از بینش و سخن فـراتر رونـد و به ارزش گذاری فعالانه و تشکر عملی احترام آمیز تبدیل شوند .
فرهنگ سازی تکریم و احـترام مـتقابل در مـیان همسران، در رشد این فرهنگ وتمدن میان اعضای دیگر خـانواده تـسری مـی یـابد و شـخصیت مـطلوب عاطفی در فرزندان نیز رشد مییابد.
