آثار مخرب دروغگویی را از ابتدای کودکی به فرزندانتان بیاموزید. بگذارید حرف های شما را سرلوحه کار خودشان قرار بدهند. صداقت را در رفتار و عمل تان به کودک خود بیاموزید.

همه ی ما این جمله را هزاران بار شنیده ایم. طوری که هر وقت راجب به دروغ بحثی به میان می آید، ناخودآگاه خود ما نیز این جمله را غیر ارادی تکرار می کنیم. اما فقط گفتن این جمله کافی نیست. متاسفانه گاهی مواردی پیش می آید که والدین به کودکان خودشان دروغ می گویند و فکر می کنند این دروغ مصلحتی است و اشکالی ندارد. غافل از اینکه وقتی دروغ شان فاش شود کودک متوجه خواهد شد که نه دروغ گفتن آنقدرها که دیگران می گویند بد نیست. بهتر است کمی در این مورد فکر کنید و این سوال را از خودتان بپرسید که چرا نباید به خودمان دروغ بگوییم.

اینکه چرا نباید به کودکمان دروغ بگوییم؛ این است که این کار ما باعث سلب اعتماد کودکمان خواهد شد. بعضی از والدین عادت دارند از این جملات زیاد استفاده می کنند. جملاتی مثل اگر این را بخوری من فلان چیز را به تو می دهم. یا اگر این کار را بکنی امروز با هم به گردش می رویم. کودک به امید وعده دروغین شما کاری را که می خواهید انجام می دهدف اما بعد از اینکه شما به وعده خود عمل نکنید؛ اعتمادش به شما را از دست می دهد و هم کارهایی که از او می خواهید را دیگر انجام نخواهد داد.

یکی از دلایل دروغ نگفتن به کودک بازی نکردن با روح رو روان آنها می باشد. در بعضی موارد والدین بخاطر دلسوزی دروغ می گویند. فرض کنید کودک شان پرنده ای را در خانه نگه داشته و به آن بسیار علاقه دارند. بعد از مرگ پرنده والدین به دلیل اینکه نمی خواهند آسیب روحی به کودک شان برسد و با  اعصاب او بازی کنند می گویند پرنده ات با پدر و مادرش پرواز کرد و از اینجا رفت.

خوب به عقیده روانشناسان این دروغ در آینده بر روی کودک اثر منفی ای خواهد گذاشت. واصل شدن به دروغ به مرور بدترین راه برای مقابله با مسائل می باشد. کودک باید با بعضی واقعیات زندگی رو در رو شود تا بتواند سختی های زندگی را در آینده تحمل کند.

یکی از مهمترین دلایل دروغ نگفتن به کودک همین الگوبرداری آنها از والدینشان می باشد. کودک مانند لوح سفیدی است که تمام رفتارهای خوب و بد دیگران را ثبت و ضبط می کند. اگر والدین سر هر مساله ای به کودک خود بگویند قطعا این رفتار ما روی کودک تاثیر خواهد داشت و چیزهای خوب را از خودشان به یادگار بگذارند کودکی بسیار مثبت تربیت خواهند کرد.

اما متاسفانه امروزه پدران و مادران ما صداقت گذشته را ندارند. حتی در کوچکترین مسائل هم فرزندشان را فریب می دهند و به آنها وعده های دروغین خواهند داد. این دروغ ها برای کودک تبدیل به یک هنجار خواهد شد. متوسل شدن به دروغ در زندگی آینده اش، به یکی از راه های رسیدن به خواسته هایش تبدیل خواهد شد. اگر می خواهید کودکی قوی و صادق تربیت کنید بهتر است ابتدا این کار را از خودتان شروع کنید.

از جمله دلایل دروغ نگفتن به کودک که بسیار ضروری و مهم است آسیب های اجتماعی به کودکان می باشد. کودک زمانی که در میان اجتماع قرار می گیرد و یا درمهد کودک با دوستانش ارتباط دارد. در صورتیکه مشکلی برای او ایجاد شود به جای اینکه حقیقت را به والدینش بگوید، دروغگویی را انتخاب خواهد کرد.

این دروغ باعث می شود شما هیچ اشرافی در زندگی اجتماعی او نداشته باشید و مطمئنا این موضوع مشکلاتی را هم برای شما ایجاد خواهد کرد. این موضوع نه تنها در دوران کودکیش به او آسیب جدی خواهد زد حتی در دوران بلوغ و بعد از بلوغ به پدر و مادر خودش اعتماد نخواهد کرد. این شخص از کودکی تا دوران جوانی و حتی بعد از آن نیز هیچ گاه حقیقت را به پدر و مادرش نخواهد گفت.

از جمله مهم ترین دلایل دروغ نگفتن به کودک، منزوی شدن آن می باشد. قطعا کودک از 2 یا 3 سالگی به بعد تمام رفتارهای دیگران را می بیند و رفتارهای غلط والدین را درک می کند. می داند که گاهی به او وعده های دروغین می دهید. بسیاری از مسائلی که کودک باید بداند را به آنها نمی گویید.

قول های الکی و حتی دروغ هایی که بین والدین رد و بدل می شود و کودک شاهد آنهاست تاثیرات بسیار مستقیمی بر دوران زندگی او خواهد گذاشت و کودک را به فردی افسرده و وابسته تبدیل خواهد کرد.

این کودک در جمع و با دوستان خود نیز رفتار همانند والدینش را تکرار می کند و فکر می کند این رفتارها هنجار است و همه مردم آن را انجام می دهند. به همین دلیل دوستانش از او طرد خواهند شد و همین موضوع باعث تنهایی و انزوای فرزندتان خواهد شد.

به عقیده روان شناسان دروغ گفتن به کودک نه تنها در دوران کودکی او نقش دارد؛ بلکه در آینده نیز از او انسانی ضعیف، منزوی، غیر قابل تحمل و بی تربیت بار خواهد آورد. پس تا می توانید در رفتارهای خود دقت کنید و بدانید که کودکان شاهد کارهای شما هستند و شما را می بینند.  پس دروغ را از زندگی خود حذف کنید.